پلاکت‌های فعال شده، آبگوشت غنی از فاکتورهای رشد را آزاد می‌کنند که در بهبود زخم نقش دارند. یکی از راه‌های رساندن پلاکت‌های فعال شده به زخم‌ها، به‌صورت پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) است که با سانتریفیوژ کردن خون وریدی بیمار پس از فعال‌سازی پلاکتها با کلاژن یا کلرید کلسیم و/یا ترومبین اتولوگ( خون گرفته شده از خود فرد و جداسازس پلاکتها و تزریق مجدد به فرد)، جمع‌آوری می‌شود، سپس مایع رویی که پلاکت نامیده می‌شود، با ظرافت خارج می‌شود.
به زبان دیگر،پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) شاید وسیع‌ترین مورد مطالعه در بین درمان‌های بیولوژیکی باشد، با مجموعه‌ای از شواهد در حال رشد که از ایمنی و اثربخشی آن در کاهش التهاب و درد و ارتقای بهبودی در زمینه درمان‌های غیرجراحی و جراحی حمایت می‌کند. پلاسمای غنی از پلاکت با سانتریفیوژ کردن خون کامل تولید می‌شود و قسمت‌های تشکیل‌دهنده آن بر اساس تراکم منحصربه‌فردشان جدا می‌شود. این گرادیان‌های چگالی را می‌توان به‌طور انتخابی جمع‌آوری کرد تا غلظت‌های متفاوتی از اجزای مختلف فرآورده‌های خونی مانند پلاکتها و لکوسیت‌ها به دست آید. یک روش دقیق و سازگار برای توصیف ویژگی‌های اساسی فرمول‌های مختلف PRP هم برای اهداف عملی و هم برای اهداف تحقیقاتی حیاتی است.
غلظت پلاکتها، روش فعال‌سازی و تعداد کل گلبول‌های قرمز (RBC)، گلبول‌های سفید خون (WBC) و نوتروفیل‌ها نسبت به مقادیر پایه، همگی در توصیف دقیق یک فرمول PRP از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هستند. فعالیت بیولوژیکی PRP چند برابر است: گرانول های α (آلفا)پلاکتی باعث آزاد شدن فاکتورهای رشد مختلف از جمله فاکتور رشد اندوتلیال عروقی و فاکتور رشد بافتی بتا می شوند، در حالی که التهاب از طریق مهار مسیر فاکتور هسته ای-kB تعدیل می شود.
به طور قانع کننده ای نشان داده شده است که پلاسمای غنی از پلاکت در زمینه آسیب تاندونهای کشکک، استئوآرتریت زانو و اپی کندیلیت جانبی موثر است. در واقع، چندین کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده اخیر برتری پلاسمای غنی از پلاکت را نسبت به کورتیکواستروئیدها و اسید هیالورونیک در درمان علائم مربوط به OA زانو نشان داده‌اند. همچنین نوید قابل توجهی برای استفاده از PRP در درمان پارگی های جزئی همسترینگ و به عنوان مکمل ترمیم روتاتور کاف (RC) وجود دارد، به ویژه در محل پارگی های کوچک تا متوسط، جایی که به نظر می رسد اثرات ضد درد قابل توجهی دارد و باعث تقویت آن می شود.
پلاسمای ضعیف (PPP): پلاسمای غنی از پلاکت معمولاً به داخل ضایعه تزریق می شود و/یا به صورت موضعی اعمال می شود، سپس با استفاده از یک پانسمان نگهدارنده رطوبت در داخل یا روی زخم بسته می شود.
پلاسمای غنی از پلاکت (اغلب با PPP) در زمان‌ها، عمق‌ها و فرکانس‌های مختلف برای زخم‌های مزمن و حاد با استفاده از دوزها و وسایل مختلف پلاسمای غنی از پلاکت برای دستیابی به نتایج بسیار متفاوت استفاده شده است. متاآنالیزها گزارش داده‌اند که پلاسمای غنی از پلاکت سرعت بهبود زخم‌های باز پای دیابتی و زخم‌های وریدی را بهبود می‌بخشد و ممکن است بروز درد و عفونت محل جراحی (SSI) را در زخم‌های باز و بسته جراحی حاد کاهش دهد.
در منزل آزمایش دهید (ویژه تهران)
بدون نیاز به حضور در آزمایشگاه، در سریع ترین زمان در منزل یا محل کار خود آزمایش دهید.
با این حال، ناسازگاری در روش‌های مطالعه و اندازه‌گیری‌های نتیجه، ثبات درد و نتایج SSI را محدود می‌کند. در نتیجه افزودن 1 دوز حین عمل PRP در محل جراحی قبل از بستن برش‌های جراحی الکتیو پا و مچ پا در 250 بیمار، در مقایسه با 250 بیمار مشابه که همان روش را بدون PRP دریافت کردند، هیچ اثر ثابتی بر میزان بهبودی یا عمق SSI گزارش نشد. پس از دهه‌ها تحقیق، پارامترهای ایده‌آل تحویل پلاسمای غنی از پلاکت و استفاده بر روی هر نوع زخم برای بهبود SSI، درد حاد زخم و نتایج بهبود نامشخص است.
منبع :
PubMed, Elsevier Inc
طرف قرارداد با کلیه بیمه ها
در آزمایشگاه پارس طب، ما به خود می بالیم که می توانیم دسترسی به خدمات استثنایی آزمایشگاهی خود را برای همه، صرف نظر از ارائه دهنده بیمه آنها، فراهم کنیم.
