عفونت با هلیکوباکتر پیلوری (Helicobacter pylori, H. Pylori) به عنوان عامل مهمی در ایجاد التهاب معده، زخم معده، زخم دوازدهه، لنفوم سلول‌های MALT معده و سرطان معده شناخته شده است. این عفونت باعث درد معده، سوزش، تهوع، استفراغ، نفخ شکم، اسهال، کاهش اشتها و یا در برخی موارد تب می شود.
هلیکوباکتر پیلوری یک باکتری اوره آز مثبت است که قادر است اوره را به دی اکسید کربن و آمونیاک تجزیه کند و در نتیجه PH محیط زیر مخاطی معده را افزایش داده و شرایط مطلوب تری را برای تولید مثل آن فراهم کند. همچنین این باکتری ها توکسینی به نام واکوئلو توکسین تولید می کنند که در ایجاد بدخیمی معده موثر است. پس از عفونت با هلیکوباکتر پیلوری، آنتی بادی های IgA، IgG و IgM علیه هلیکوباکتر پیلوری در سرم تشکیل می شود. افزایش این آنتی بادی ها می تواند ناشی از گاستریت حاد و مزمن (التهاب معده)، زخم معده، زخم دئودنوم و یا کارسینوم معده باشد.
روش های تشخیص آزمایشگاهی هلیکوباکتر پیلوری
آزمایش خون
یکی از روش های تشخیص آزمایشگاهی این باکتری، آزمایش خون برای تعیین این آنتی بادی ها علیه هلیکوباکتر پیلوری با روش حساس و دقیق ایمونواسی است.
برای انجام این آزمایش رعایت ناشتایی لازم نیست.
در منزل آزمایش دهید (ویژه تهران)
بدون نیاز به حضور در آزمایشگاه، در سریع ترین زمان در منزل یا محل کار خود آزمایش دهید.
ایمونوگلوبین M یا IgM بر علیه هلیکوباکتر پیلوری چند روز بعد از مواجهه با عامل عفونی ایجاد می‌شود و بعد ازچند هفته بعد از بین می‌رود. آنتی بادی G یا IgG ضد هلیکوباکتر پیلوری بیشترین کاربرد را دارد. این آنتی بادی پس از کاهش تیتر IgM و حدود 2 ماه پس از عفونت افزایش می یابد و حدود یک سال پس از درمان بالا می ماند. ایمونوگلوبین A یا IgA ضد هلیکوباکتر پیلوری مانند IgG، تقریباً 2 ماه بعد از عفونت بالا می‌رود اما 3 تا 4 هفته بعد از درمان دیگر قابل شناسایی نیست. تیتر این آنتی بادی‌ها به عنوان استاندارد طلایی در تشخیص هلیکوباکتر پیلوری در نظر گرفته می‌شود.
تست تنفسی اوره
یک آزمایش تنفسی نیز برای تشخیص هلیکوباکتر پیلوری به نام تست تنفسی ایزوتوپ کربن یا تست تنفسی اوره (Urea Breath Test, UBT) وجود دارد.
این آزمایش به توانایی هلیکوباکتر پیلوری در تبدیل اوره به دی اکسید کربن و آمونیوم با کمک آنزیم اوره از خود باکتری بستگی دارد.
در این روش به بیمار دوز رادیواکتیو کربن 14 یا غیر رادیوکربن 13 به صورت خوراکی (موجود در کپسول خوراکی) داده می شود و غلظت ایزوتوپ دی اکسید کربن با جمع آوری هوای تنفسی اندازه گیری می شود.
آزمایش مدفوع
آزمایش PCR همچنین برای تعیین آنتی ژن هلیکوباکتر پیلوری در مدفوع استفاده می شود.
حدود 8 هفته پس از پایان دوره درمان این عفونت می توان از این تست برای پیگیری و نظارت بر درمان استفاده کرد.
حساسیت و ویژگی این تست بالای 90 درصد است.
درمان عفونت هلیکوباکتر پیلوری
عفونت هلیکوباکتر پیلوری به خودی خود از بین نمی رود و می تواند تا پایان عمر باقی بماند.
برای درمان این عفونت از رژیم های درمانی سه گانه شامل درمان های آنتی بیوتیکی و داروهای مهارکننده پمپ پروتون مانند امپرازول و پانتوپرازول استفاده می شود.
منابع : mayoclinic | labtestsonline
طرف قرارداد با کلیه بیمه ها
در آزمایشگاه پارس طب، ما به خود می بالیم که می توانیم دسترسی به خدمات استثنایی آزمایشگاهی خود را برای همه، صرف نظر از ارائه دهنده بیمه آنها، فراهم کنیم.
